Οι διαταραχές που αντιμετωπίζει η λογοθεραπεία μπορούν να ομαδοποιηθούν αδρά στα πεδία διαταραχών επικοινωνίας, λόγου, ομιλίας, φωνής και κατάποσης. Σε πολύ γενικές γραμμές:

• Η ανάπτυξη της γλώσσας ή του λόγου στην παιδική ηλικία ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Σε ορισμένα παιδιά, αυτή η ανάπτυξη έχει καθυστερημένη ή μη τυπική πορεία επηρεάζοντας τη δομή των προτάσεων, το λεξιλόγιο και τη χρήση της γλώσσας. Αυτό το ονομάζουμε αναπτυξιακή γλωσσική διαταραχή.
• Κάποιες φορές οι ήχοι της ομιλίας – φωνήματα δεν προφέρονται σωστά. Παραλείπονται, αντικαθίστανται ή παραμορφώνονται. Αυτές οι αλλοιώσεις μπορεί να είναι μέρος της τυπικής ανάπτυξης της ομιλίας ενός παιδιού ή μπορεί να είναι αρθρωτικές ή φωνολογικές δυσκολίες.
• Άλλες φορές η ροή της ομιλίας διακόπτεται από επαναλήψεις φωνημάτων ή τμημάτων των λέξεων, από επιμονή σε κάποια φωνήματα ή και μπλοκαρίσματα της φωνής και της άρθρωσης. Ενώ ο τραυλισμός θεωρείται μέρος της τυπικής ανάπτυξης της ομιλίας ενός παιδιού σε κάποιες περιπτώσεις χρήζει θεραπευτικής παρέμβασης.
• Υπάρχουν παιδιά που μιλάνε τόσο γρήγορα και χωρίς διαλείμματα με αποτέλεσμα οι προτάσεις τους να είναι ημιτελείς, με παραμορφωμένα ή απόντα φωνήματα, συλλαβές ή και ολόκληρες λέξεις. Άλλη μια διαταραχή της ροής της ομιλίας, γνωστή στο χώρο μας ως ταχυλαλία.
• Κάποια άλλα δυσκολεύονται να συμμετάσχουν σε κοινωνικά περιβάλλοντα ή να αναπτύξουν σχέσεις, λόγω διαταραχής στην κοινωνική επικοινωνία.
• Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις η φωνή μπορεί να ακούγεται βραχνή λόγω εσφαλμένης χρήσης ή κατάχρησης. Αυτό μπορεί να προκαλέσει κάποια οργανική ανωμαλία, όπως τα οζίδια φωνητικών πτυχών.
• Τέλος, κάποια παιδιά μπορεί να τρώνε μόνο ορισμένες τροφές ή μπορεί να χρειάζονται πολύ χρόνο για να σιτιστούν. Αυτά τα παιδιά μπορεί να έχουν διαταραχή σίτισης. Κάποια άλλα δυσκολεύονται να μασήσουν ή βήχουν όταν τρώνε, παρουσιάζοντας συμπτώματα πιθανής διαταραχής στην κατάποση.